Ben kumdum
Denizin altında yatardım
Sonra
Bir istiridye kabuğunun içine doldum
Kabuk beni işledi, inci yaptı
Bir kabuğun içindeki inciden
Kimin haberi olur ki
Sen derinlere daldın, çok derinlere
Bu kabuğu avuçlarına aldın
Sudan çıkardın
Sen kabuğun içinden beni çıkarıp
Adımı inci koyana kadar
Ben kum tanesiydim
Senin avuçlarında inci oldum
Sevda oldum
Ne olur beni yeniden
Rüzgârlara bırakma
Ben bir kum tanesiyim
Yok olur giderim*
Bazı insanlar vardır insan hayatında; seni senden çok seven, seni senden çok düşünen. Tıpkı şairin dizelerinde bahsettiği gibi, henüz denizin derinliklerindeki istiridyenin içindeyken fark eder seni. Sen bir kum tanesisindir oysa. Ancak, o senin bir inci olduğunu söyler ve bunu ispatlamak için çırpınır durur. Buna kendin bile inanmazken üstelik. Sana seni anlatabilmek için verir bütün çabalarını, bütün uğraşlarını.