Toros Dağları’nın gölgesinde uzanan Maraş ovasında gökyüzü kıpkırmızıydı. Gün batımının değil, ateşin rengiydi bu. Abbasi Halifesi Harun Reşid, Bizans’ın doğu sınırlarını yerle bir etmek için büyük bir orduyu Anadolu içlerine göndermişti. O yıl Bizans İmparatoru VI. Konstantin tahtta oturuyordu; Ama sarayda annesi İrene’nin entrikaları, tahtın etrafındaki gücü zayıflatmıştı. Bu zayıflığı fark eden Abbasi Halifesi Harun Reşid, Bizans’ın güney sınırına ölümcül bir darbe indirmek için Antakya üzerinden kuzeye, Maraş’a doğru ordusunu yürüttü. Arap ordusu Antakya üzerinden ilerleyerek Germanikeia yani bugünkü Maraş civarına ulaştı. Ordunun başında, Halife’nin kuzeni olan tecrübeli komutan Abd al-Malik bin Salih el-Haşimi vardı.
Maraş çevresi o dönemde Bizans ile Araplar arasında sürekli el değiştiren bir sınır bölgesiydi. Her iki taraf da şehri stratejik bir kale olarak görüyordu. Araplar için kuzeye, Anadolu içlerine açılan kapıydı; Bizans içinse Suriye’ye inen tek savunma hattı. Bu yüzden Germanikeia’da yaşanacak savaş, yalnızca iki ordu arasında değil, iki medeniyet arasında olacaktı.
YORUMLAR